Mów mi: Tatiano

Poprzedni blog się spalił. Zapomnijcie moje poprzednie imię:) Komuś, kto skrycie czytał, nie podobała się moja znajomość z kolegą wójtem, toteż pod starymi postami pojawiło się wiele obraźliwych wpisów. Nie wiem kto to, choć mam podejrzenie, że to jedna dawniejsza znajoma. Parę tygodni wpisy w komentarzach od osobnika ukrywającego się pod nickiem Anonim cierpliwie usuwałam, ale pojawiały się regularnie i odechciało mi się codziennie śledzić pocztę tylko po to, aby je kasować. Można to nazwać ucieczką, ale prawda jest taka, że jakoś straciłam serce do tamtego bloga i zachowam go tylko dla siebie. I szczegóły mojej koleżeńskiej znajomości z kolegą wójtem także. Dziwię się tylko, że dojrzałej kobiecie chciało się snuć intrygę bardziej pasującą do wieku nastoletniego, no ale niektórzy nigdy nie dorośleją... Trochę to śmieszne, trochę żałosne... Do ludzi nie można mieć zaufania, jak się okazuje.

A właśnie. Ludzie to debile. Któregoś poranka na spacerze z psem,  na kawałku gminnego nieużytku, zauważyłam trzy nieduże pudełka tekturowe owinięte  mocno taśmą. Musiały tu leżeć wiele godzin, bo  róg jednego już rozmiękł od porannej wilgoci, w nocy było około zera na termometrze. Pudełkami bardzo zainteresował się pies, więc ostrożnie podeszłam. Najpierw myślałam, że psu chodzi o gołębia, który dreptał w pobliżu niezdarnie, ale nie uciekał, co wydało mi się  nieco dziwne. Zbliżyłam się do pudełek i usłyszałam, że w  środku coś się w nich rusza. Rozerwałam je i okazało się, że w każdym były po dwa gołębie, w tym trzecim jeden, bo jego towarzysz wcześniej wydostał się wydziobując dziurę w rozmiękłej tekturze. Wszystkie skostniałe z zimna, miały sztywne łapki i skrzydła, nie miały siły odlecieć.  Dreptały tylko wkoło, jakby próbując się rozgrzać. Trwało to długą chwilę, potem podfrunęły na słup, posiedziały trochę i odleciały. Co za "człowiek" je tak zapakował ??? W jakim celu ? Droga przy której mieszkam prowadzi do przejścia granicznego, może ktoś chciał je przemycić i się rozmyślił, a potem porzucił ? Dlaczego zatem nie wypuścił ptaków wolno? Nie mam pomysłu i nie rozumiem niektórych ludzi...

A cóż to za ptak ten gołąb ? To bardzo ciekawy ptak. Doskonale radzi sobie na każdym kontynencie oprócz Antarktyki, w tym także w miastach (tu często postrzegany jako szkodnik). W Polsce na wolności żyje tylko pięć gatunków spośród znanych trzystu dziewięciu: sierpówka (inaczej synogarlica), gołąb miejski,  siniak, turkawka i grzywacz. Sierpówka to gołąb "młody", bo w Polsce jest zaledwie od ponad 70 lat i jest pod całkowitą ochroną. Gołąb miejski to tak naprawdę gołąb skalny, który przywędrował znad Morza Czarnego i Morza Śródziemnego. Siniak to najbardziej dziki polski gołąb, żyje tylko w regionie, gdzie i ja zamieszkuję, dlatego większość z czytających nigdy go nie widziała:)  Też jest pod całkowitą ochroną. Nie buduje gniazd, do wylęgu wykorzystuje najczęściej dziuple. Turkawka wspominana często w literaturze, także jest pod ścisłą ochroną, mała, beżowa z brązowymi zdobieniami na skrzydłach,  rzadko spotykana, gdyż stroni od ludzkich siedzib. Grzywacz to największy gołąb występujący w Polsce, odlatuje na zimę i powraca wiosną - nigdy się tego po nim nie spodziewałam! Ale jak o tym przeczytałam, to faktycznie nie pamiętam, abym je widziała zimą. Niektóre sztuki to naprawdę kolosy, rozpiętość skrzydeł sięga 75 cm. Grzywacze nie boją się ludzi.

Jeszcze parę ciekawostek. 

Gołębie latają z prędkością nawet 70 km/godz. 

Potrafią startować jak helikopter - pionowo w górę. 

Aż 44% masy całego ciała stanowią mięśnie skrzydeł. 

Zarówno samice, jak i samce w okolicach wola mają gruczoły, w których produkują ptasie mleko dla piskląt. 

Są monogamiczne. 

Są wegetarianami, dopiero jak brakuje pożywienia roślinnego, żywią się robakami i ślimakami. 

Prawdopodobnie gołębie potrafią wykorzystywać pole magnetyczne ziemi oraz położenie słońca, księżyca i gwiazd. Wypuszczone kilkadziesiąt kilometrów od domu ptaki krążą najpierw w kółko, po czym udają się zawsze we właściwym kierunku do domu. Z tego powodu już od czasu panowania Egipcjan wykorzystywane były przez ludzi do przenoszenia wiadomości. Hodowla ich podczas II Wojny Światowej na terenie okupowanej Polski była zakazana przez niemieckiego okupanta. Dobrej klasy gołąb pocztowy potrafi kosztować tyle co nowy samochód.

Gołębie, które zostały udomowione przez człowieka według różnych źródeł 4000 czy nawet ponad 5000 lat temu i są do dziś najczęściej spotykane w hodowlach to przedstawiciele gołębia skalnego.

Kiedyś każdy polski górnik miał gołębie, to była duma i prestiż.

W Sulejówku jest największy targ gołębi w Polsce.

W Himalajach podczas lata gołębie docierają nawet na wysokość 3000 m n. p. m.

Gołębie w Polsce jadano i ciągle jeszcze gdzieniegdzie są spożywane. Powstają farmy gołębia mięsnego.

Odchody gołębi są bardzo dobrym, naturalnym nawozem. Zawierają bardzo dużo azotu, więcej jak ten pozyskiwany od kur (kurzak).

9 kwietnia obchodzimy Światowy Dzień Gołębia

Autor: Maria Pawlikowska-Jasnorzewska

Jak szaleją gołębie na jaskrawym niebie

To srebrny prąd ich skrzydeł tuż przy mnie szeleszczy

to giną rzutem strzały jak ścigane w dali

och radość życia - naprzód dalej zawsze dalej

w rozjaśnionym eterze ciągiem białych dreszczy -

w ogromnej fali słońca w moim oknie stoję

z głową w tył przechyloną spoglądam w ich stronę

och dziś mi duszę drażą moje sny spełnione -

dzisiaj chciałabym krzyczeć - gonić szczęście moje

i świat objąć uściskiem i zapomnieć siebie

i rwać tam w wyzłocone przestrzenie bez końca

wijąc białą girlandę skrzydeł na cześć słońca

jak szaleją gołębie na jaskrawym niebie -

Dziś mam wolny dzień. Wolny od goszczenia się, od wizyt i towarzyskich rozmów. Dzień tylko dla mnie. Ostatni miesiąc trochę mnie zmęczył. Praca, trochę spraw rodzinnych angażujących czas, przeglądy samochodów, no i przygotowania do świąt, kupowanie prezentów itp. Wyleguję się na kanapie obłożona kotami, z  psem u stóp, czytam, słucham muzyki Klausa Schulze i cieszę się spokojem, czego i Wam życzę:)